| به گزارش عصرامروزبه نقل از فرهنگ نیوز، آن كسانى كه نظام، اسلام، قانون اساسى و امام را قبول دارند، بايد به ميدان رقابت بيايند؛ منتها رقابت سالم و نه رقابت لجوجانه و عنادآميز." رهبر معظم انقلاب طی انتخابات هفتمین دوره ریاست‌جمهوری که منجر به انتخاب "سید محمد خاتمی" (به‌عنوان چهارمین رییس‌جمهور کشور) شد، باب تازه‌ای بر استفاده ابزاری از نام "قانون‌اساسی" آغاز شد. در طول دو دوره ریاست‌جمهوری "خاتمی" و با سیاست‌های خاص اجرا شده در زمینه فرهنگ که بخشی از آن فعالیت روزنامه‌های زنجیره‌ای بود، زمینه ارایه تعریفی از آنچه "خط امام" خوانده می‌شد فراهم آمد. چنین روندی که نسبتاً آرام و در سایه ادامه یافت و هرگز متوقف نشد، منجر به این اتفاق شد که صحبت از "خط امام" و ادعای پیروی از آن در هنگام بروز "فتنه۸۸" نقشی کلیدی را برای تکمیل روند رسیدن به اهداف تبلیغاتی اصلاح‌طلبان و سایر گروه‌های همگام و هم‌پیمان آنها داشته باشد. این موضوع تا آنجا ادامه داشت که "کلیدواژه" "خط امام" در کنار کلماتی همچون "تقلب"، "کمیته صیانت از آرا" و موارد مشابهی که با کارکرد یکسانی از سوی اتاق فکر "فتنه" فراهم آمده بودند، مورد استفاده دایم "فتنه‌گران" خصوصاً در دوره صدور بیانیه‌های "اغتشاش" قرار گرفت. صحبت از کدام "قانون اساسی" است؟ اصلاً کلمۀ "قانون" تنها به مثابه ابزار و بازیچۀ گروه‌های مختلف مدعی "اصلاحات" عمل کرده است. این اتفاق نه تنها طی دو دوره تصدی پست ریاست‌جمهوری از سوی "سید محمد خاتمی" به روند جاری حامیان گفتمان اصلاحات بدل شد، بلکه در طول مجلس ششم، به دستاویز تندروترین اصلاح‌طلبان مبدل شد. این امر در حالی وجه واقعی به‌خود می‌گرفت و ادعای "قانون" و "قانونمداری" بخش مهمی از "گفتمان اصلاحات" بود که در عمل، اصلاح‌طلبان با شدیدترین حملات ممکن و تندترین تیترهای مطبوعاتی، سیل اخبار و تحلیل‌های جهت‌دار خود را به‌طرف ارکان قانونی نظام همچون "شورای‌نگهبان" نشانه رفته بودند و از قبول نظارت این نهاد با به میان کشیدن بحثی انحرافی در انتقاد به "نظارت‌استصوابی"، سر باز می‌زدند. این رفتار در ماجرای تحصن و استعفای اکثر نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم به اوج خود رسید. در این بین صحبت از "قانون‌اساسی" و اجرای آن از سوی اصلاح‌طلبان و گروه‌های فعال در فتنه۸۸ مطرح شد. روندی که تاکنون نیز ادامه دارد و به‌عنوان روشی برای توجیه رفتارهای غیرقانونی آنها به مرحله اجرا درآمده است. آنچه اکنون برای فعالان عرصه انتخابات به‌عنوان یک نقطه مبهم باقیمانده است، یافتن دلیلی برای دلسوزی این جریان جهت اجرای "قانون" اساسی است؛ در حالی که این افراد هرگز خود را موظف به اجرای قانون‌اساسی ندانسته‌اند! "خط امام" چیست و چه ارتباطی با "اصلاحات" و "فتنه" دارد؟ وجه دیگری از تبلیغات گروه‌های همراه با فتنه۸۸، موضوع دم زدن از "خط امام" است. "اصلاح‌طلبان" و سیاسیون همراه با آنها، همواره اعلام می‌کنند که خواهان زنده‌کردن "خط امام" هستند. تعریف مبنایی "اصلاحات" از "خط امام"، هرچند صورت مشخصی نداشته و همواره مملو از ابهامات فراوان بوده است اما آنچه از سنجش رفتار "فتنه" قابل برداشت است، "خط امام" از نظر آنها، نه دارای تقابل جدی با آمریکا و سایر دشمنان کشورمان است، نه مخالفتی با ترویج فرهنگ سکولار غرب دارد. رقابت لجوجانه و عنادآمیز فعالیت‌های سیاسی اصلاح‌طلبان به‌عنوان بخشی از بدنه "فتنه۸۸"، دارای زوایای متعدد منفی بوده است. دقت در گفتار سیاسیون و عملکرد دیگر فعالان آنها نیز، ناظران مختلف را به این نتیجه می‌رساند که تغییر خاصی در روش این جریان به‌وجود نیامده است. تلاش‌های متعدد در حوزه رسانه، فرهنگ و حتی اقتصاد برای تغییر فضای کشور به‌نفع اصلاح‌طلبان که با چاشنی سیاه‌نمایی، دروغ‌پردازی، ایراد اتهامات پرشمار به مسوولان مملکتی و بهره‌برداری از کمک‌های نیروهای مسأله‌دار مقیم خارج از کشور، تنها بخشی از فعالیت اصلاح‌طلبان طی چهارسال گذشته است. اکنون در خوشبینانه ترین حالات، می‌توان رفتار اصلاح‌طلبان را مصداق "رقابت‌لجوجانه و عنادآمیز" دانست. امری که خودبه‌خود "صلاحیت" "اصلاحات" و "اصلاح‌طلبان" را برای حضور در عرصه انتخابات و قرار گرفتن در معرض آرای مردمی را زیر سوال می‌برد. |
↧
چگونه «خط امام» کنار «اغتشاش» قرار گرفت؟
↧