| به گزارش عصر امروز به نقل از مؤسسه مطالعات استراتژیک و بین‌الملل، آنتونی کرتزمن کارشناس مسائل امنیتی در این اندیشکده معتقد است با توجه به مسائل فراوانی که هنوز پاسخی درخور دریافت نکرده‌اند، دولت اوباما هنوز هم برای حمله به سوریه آمادگی لازم را ندارد و به طور ضمنی انجام چنین حمله‌ای را منع می‌کند.سخنرانی رئیس جمهور در روز سه‌شنبه عاملی کلیدی در شکل بخشیدن به تمایل آمریکا برای حمله به سوریه و برداشت جهانیان از توانمندی‌های آمریکا است. به جایی رسیده‌ایم که دولت بیش از حد در مورد تسلیحات شیمیایی مبهم عمل کرده است اما هیچ استراتژی کلان و مستحکمی برای مقابله با حملات بعدی یا جنگ داخلی سوریه ترتیب ندیده است.علاوه بر این دولت به طور ویژه یک پرونده غیرمحرمانه مناسبی را در مورد استفاده اسد از تسلیحات شیمیایی تهیه نکرده است ـ هر چند که ممکن است چنین پرونده‌ای را در سطح محرمانه تهیه دیده باشد. دولت اوباما اعلان نکرده است که اگر اسد بیش از این از تسلیحات شیمیایی استفاده کند یا بر استفاده از توپخانه‌های خود پابفشارد، چه خواهد کرد. تنها یک پرونده ضعیف و نامناسب را با اتکا بر قوانین بین‌المللی به راه انداخته است ـ که به دلیل محدودیت‌های قانونی بسیار بی دقت وناکافی است. دولت تصاویر متناقضی در مورد گسترش یا عدم گسترش حمله خود برای کمک به شورشیان ارائه کرده است، اما سخن معناداری در مورد استراتژی پسینی خود برای مواجهه با اوضاع پس از بحران در سوریه ایراد نکرده است.و در اینجا آمریکایی‌ها باید به خاطر داشته باشند که رئیس جمهور با جهانی به شدت قطب‌بندی شده و سرشار از تردید و نه فقط آمریکا سخن می‌گوید. حتی مردمان نزدیک‌ترین متحدین ما به اعتبار و/ یا کفایت و شایستگی ما شک دارند. خاورمیانه سرشار از تئوری‌های توهم معاندانه است، جهان در حال توسعه در مجموع تردید دارد و هم دوستان و هم دشمنان آمریکا، تمایل آمریکا برای انجام اقدامی را زیر سؤال می‌برند و هم زمان این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا این بار هم بدون داشتن نقشه و برنامه‌ای مناسب و شواهد کافی، واکنشی افراطی نشان می‌دهیم یا خیر؟سیاست، سیاست است. توانمندی رئیس جمهور برای مقابله با خستگی از جنگ، تعصبات حزبی و جریانی ترکیبی از مخالفت‌های جمهوری خواهان و دموکرات‌ها، در عمل بسیار مهمتر از نشان دادن بایستگی‌های حمله نظامی آمریکا است. همزمان سخنرانی بعدی رئیس جمهور ـ و ضرورت مستند و مشروح بودن آن ـ چند موضوع مهم دیگر را به وجود می‌آورد که دولت باید به طریقی به آنها پاسخ دهد که جزئیات متقاعد کننده‌ای را به دست دهد نه اینکه صرفاً بر سخن‌پراکنی و برانگیختن احساسات پافشاری کند.پرونده کامل علیه سوریه چیست و آینده سیاست گذاری آمریکا در قبال تسلیحات شیمیایی و مسئولیت صیانت از مردم در برابر حملات گسترده چیست؟ تمرکز روی تأثیر گذاری احساساتی کافی نیست و همچنین است در مورد سخن‌پراکنی‌های سیاسی بی‌فایده. رئیس‌جهور باید بر طیف گسترده‌ای از شواهد دست بگذارد و ایده‌آل آن است که اعتباری را از این راه به وجود آورد که دیگر اسناد پیشینی نتوانستند فراهم آورند.• براوردهای مربوط به تلفات از کجا به دست آمده و چقدر معتبر هستند؟ ارقام بیشتر از ۱۴۰۰ و بیشتر از ۴۰۰ تا چه حد واقعیت دارند. آیا سند مربوط به این ارقام واقعاً متقاعد کننده است؟• شواهد مربوط به گاز سارین تا چه حد موثق هستند؟ آیا شواهد و مدارک به قدری قوی هستند که تیم بازرسی سازمان ملل به نتیجه متفاوتی نمی‌رسد یا نیازمند اطلاعات بیشتری نخواهد بود؟ آیا می‌توانیم به قطع بگوییم که هیچ عامل دیگری به کار گرفته نشده است؟• اطلاعات مربوط به سیستم‌های پرتاب و اینکه این حملات توسط نیروهای اسد انجام شده، تا چه حد موثق هستند؟ چند عکس مبهم از چند موشک و اجازه دادن به مطبوعات برای ارائه جزئیات تکنیکی به هیچ وجه جایگزین توضیحاتی مشروح و مدارکی موثق نیستند.• آیا همه اسناد حاکی از آن هستند که نیروهای اسد و نه عناصر شورشی از تسلیحات شیمیایی استفاده کرده‌اند؟ آمریکا باید بتواند پرونده‌ای مشروح‌تر تهیه کند بدون آنکه منابه و روش‌های کلیدی را کنار بگذارد.• دقیقاً چرا هیچ دلیلی وجود ندارد که منتظر کار سازمان ملل شویم اگر این اقدام یک نقشه آمریکایی است؟ چرا مشخص است که گزارش تیم سازمان ملل نمی‌تواند اوضاع را بیشتر از آنکه ما خبر داریم شفاف سازد و چرا چنین امری اجماع بین‌المللی بیشتر یا تمایل برای انجام اقدام را تقویت نخواهد کرد؟• شواهد مربوط به استفاده‌های محدودتر پیشینی از تسلیحات شیمیایی تا چه حد صحت و ثقم دارند؟ سخن گفتن مبهم در مورد ۱۰ الی ۱۴ مورد استفاده پیشینی به هیچ وجه جایگزین مناسبی برای یک گزارش معتبر و مشروحی نیستند که برآورد‌های جامعه اطلاعاتی در مورد چنین رویدادهایی بر پایه گزارش‌های مورد به مورد تهیه می‌کند.• باقی مانده داشته‌های شیمیایی اسد چیست؟ آمریکا نباید برای اعلام هشدار آن هم به صورت مبهم در مورد گسترده توانمندی‌های باقی مانده اسد، بر اندیشکده‌ها، رسانه‌ها و منابع خارجی اکتفا کند. آمریکا باید از تسلیحات و ذخایر سوریه و اینکه تهدیدات باقی مانده تا چه حد جدی هستند، برآوردی رسمی تهیه کند.• آیا خط قرمزی برای آینده وجود دارد؟ در مورد استفاده سوری‌ها از تسلیحات شیمیایی؟ در مورد حملات گسترده و استفاده از تسلیحات متعارف؟ در مورد استفاده از تسلیحات شیمیایی در جریان جنگ؟• این رویداد چه پیامی برای آینده دارد؟ اکنون آمریکا در قبال استفاده از تسلیحات شیمیایی در آینده، چه اقدامی را برای سیاست گذاری‌های خود در پیش خواهد گرفت؟ آیا خط قرمزی برای ایران و کره شمالی نیز وجود دارد؟ آمریکا برای تقویت سازمان ملل، پیمان تسلیحات شیمیایی و اقدامات بازرسی و کنترلی چه خواهد کرد تا نهاد‌های بین‌المللی ایجاد کند تا پس از انجام حمله نظامی کارآمد باشند؟ آیا این اقدامات به تلاش‌هایی که در آینده قصد محدود کردن استفاده از تسلیحات بیولوژیکی و هسته‌ای را دارند، پیوند خواهند خورد؟• چرا حملات آمریکا کشورهایی همچون ایران و کره شمالی را نباید به سمت اتکای بیشتر به تسلیحات هسته‌ای سوق دهد؟ جان کری وزیر امور خارجه به مسئله اصلی که حملات ما به عراق و لیبی به وجود آورد پاسخ نداد: آیا پیام چنین حملاتی باعث نمی‌شود این نتیجه حاصل شود که تسلیحات هسته‌ای یا بیولوژیکی به قدری خطرناک هستند که هیچ کس خطر حمله به شما را به جان بخرد؟پرونده آمریکا در عرصه حقوق بین‌المللی و به لحاظ اصول اخلاقی، چیست؟عناصر کلیدی این پرونده که آمریکا را به عمل وامیدارد، چیست؟ در همه سخنرانی‌ها باید در مورد قوانین کلیدی، روند‌ها و دلایل به طور مستمر مستند و موثق ظاهر شد.جزئیات به طور کامل از چه قرار هستند؟ باید سخنرانی‌های رئیس جمهور و دیگر مقامات ارشد کشوری استمرار داشته باشد. دعاوی ایشان نباید بدون استلال بیشتر رها شوند تا این خلأ ایجاد شود که عده‌ای حتی به صورت مبهم اعلان کنند که آمریکا به طور غیر قانونی وارد عمل شده و باید منتظر کار سازمان ملل باشد و احتمالاً با این اقدام مرتکب جنایت جنگی می‌شود. پرونده باید به طور دقیق تهیه شود، محدودیت‌های اقدام سازمان ملل و دادگاه بین‌المللی در آن مشخص گردد و پرونده برای اصلاح و بهبود بخشیدن به نهاد‌های بین‌المللی نیز تهیه گردد. یک پرونده قانونی و اخلاقی که می‌تواند در همه مباحث پس از انجام اقدام نظامی در آینده استفاده شود، باید تهیه شود.پشتیبانی بین‌المللی از ما چه توانمندی‌ها و محدودیت‌های دارد؟دلایل اصلی که تأیید می‌کنند ما نمی‌توانیم روی نهاد‌های بین‌المللی همچون سازمان ملل، اتحادیه عرب، ناتو و ... تکیه کنیم چیستند؟ باید پرونده‌ای جدی در مورد محدودیت‌های اقدام و اجماع بین‌المللی تهیه شود. در ادامه سخنرانی‌ها و گزارش‌هایی که ارائه می‌شود باید تاریخی از تلاش‌های آمریکا و تحلیل‌هایی که مشکلات مربوط به آنها را حل کرده است، ذکر شود.متحدین ما به چه مشکلاتی مواجه هستند و سطح حمایتی کشورهایی که مایل به پشتیبانی یا انجام اقدام هستند، چیست؟ در هر جا که لازم است اعتبار باید تزریق شود. انگلیس و فرانسه که دست به اقدام شده‌اند باید تشویق شوند، حد و سطح پشتیبانی کشورهایی را که حاضر به این کار شده‌اند باید علنی شود و نشان داده شود که چرا تحصیل حمایت بین‌المللی دشوار است.سیاست گذاری و استراتژی کلان‌تر ما برای مقابله با جنگ داخلی سوریه چیست؟• آیا ما به طریقی حمله خواهیم کرد که از شورشیان میانه‌رو پشتیبانی می‌شود و آمادگی این را داریم که در آینده نیز چنین کنیم؟ هدف کامل ما از این نقشه حمله چیست؟ آیا قصد داریم اسد را با این واقعیت مواجه کنیم که هر گونه حمله هزینه‌ای را بر او تحمیل خواهد کرد که بیشتر از منفعت چنین حملاتی است؟• آیا اکنون استراتژی معتبری در اختیار داریم تا پس از انجام حمله به شورشیان میانه‌رو کمک کنیم؟ دولت مانور مناسبی روی حمایت‌های بشردوستانه خود تا به امروز انجام نداده است و بیشتر در مورد تأثیرگذاری‌های اقدام خود و نه نه هزینه‌های آن سخن رانده است. تلاش‌های آمریکا برای تجهیز شورشیان متزلزل، به شدت هزینه بردار و تحت الشعاع برخی از متحدین عربی ما قرار گرفته است که کمک‌های خود به میانه‌روها را محدود کرده‌اند و پول و تسلیحات خود را در اختیار افراطی‌ها قرار داده‌اند. آیا اکنون واقعاً سیاستی را در اختیار داریم که تأثیری مستمر را به ارمغان می‌آورد؟ آیا حمایت دولت‌های کلیدی در همسایگی سوریه را در اختیار داریم؟ هیچ کس نباید به مدت ۳۰ روز منتظر باشیم تا دولت این پرونده را فراهم آورد.• سیاست کلی ما در قبال اقدامات بشردوستانه چیست؟ اینکه ۱۴۰۰ نفر کشته شده‌اند [در اثر حمله شیمیایی] مهم است اما در مورد ۱.۷ میلیون پناهده خارج از سوریه و ۴.۲۵ میلیون آواره در داخل سوریه چه تبدیری باید اندیشد؟ در مورد اینکه بیشتر از ۱۱۷ هزار نفر کشته و دو برابر این رقم زخمی شده‌اند چه باید کرد؟ چگونه می‌توان یک رویداد هولناک ولی نسبتاً کوچک را مد نظر قرار داد و یک سیاست کلی در مورد منابع و آثار قابل اندازه‌گیری آن در اختیار نداشت؟• خطرات حمایت از جبهه شورشیان چیست؟ سخن‌پراکنی‌های مبهم درباره این که ۷۵ درصا از شورشیان میانه‌رو هستند، منتهی به شکل گرفتن یک استراتژی نمی‌شود یا تصویری معتبر از هزینه ـ منفعت حمایت از شورشی‌ها به دست نمی‌دهد. توانمندی‌های ترکیبی کنونی شورشی‌ها چه هستند؟ برای تقویت میانه‌روها چه می‌توانیم کنیم و به این اطمینان نیز برسیم که افراطی‌ها کنترل این شورش و دولت پیروز پس از جنگ را در اختیار نمی‌گیرند؟ چگونه جریان حمایت‌های خود را کنترل و نظارت کنیم؟• آیا تعهد و نقشه‌ای مشخص برای پیگیری یک راه‌حل مذاکراتی در اختیار داریم؟ شاید هرگز قادر به آن نشویم که تلاش بین‌المللی معناداری را برای برقرار ساختن مذاکرات شکل بخشیم اما این مسئله همچنان مطرح است. آیا ما به دنبال آن خواهیم بود تا با یا بدون حمایت رسمی بین‌المللی به دنبال یک راه‌حل مذاکراتی باشیم به جای آنکه برای پیروزی بی‌ثبات شورشی‌ها تلاش کنیم؟ آیا می‌توانیم نشان دهیم که ما در حال ایجاد موقعیتی نیستیم که منتهی به بن‌بستی طولانی مدت و رنج و آزار مستمر بشری شود یا اینکه سوریه را به سمت موقعیتی پیش ببریم که به منبعی برای تنش‌های قومی نژادی و صدور خشونت به همه منطقه تبدیل شود؟• محدودیت‌های اقدام آمریکا چه خواهد بود؟ آیا آمریکا اصرار دارد که هیچ نیرویی را در خاک سوریه مستقر نسازد و تنها به شمار معدودی از نیروهای ویژه و واحد‌های اطلاعاتی بسنده کند؟ آیا آمریکا محدودیت‌های جدی بر پشتیبانی‌های خود از شورشیان وضع خواهد کرد به جای آنکه مسئولیت و کل ماجرا را بر عهده ایشان بگذارد؟ آیا آمریکا پشتیبانی نیروهای متحد از اقدامات بشر دوستانه و نظامی را به مثابه معیاری برای اقدامات خود قرار خواهد داد؟ آیا محدودیت‌ها و شرایط تعریف پذیری برای استفاده از حملات حوایی و حمله مجدد با موشک‌های کروز، وجود دارد؟هزینه‌های عدم مداخله و انجام اقدام چه خواهد بود؟سوای از هر گونه خطا و اشتباه محاسباتی در گذشته، آزمونی که امور را بیشتر شفاف می‌کند این است که اگر آمریکا دست به کار نشود، سطح خطرات نسبی تا چه حد بالا خواهد بود. تأثیر تطبیقی استراتژیک انجام اقدام در برابر عدم انجام اقدام بر متحدین عربی، ترکیه و اسرائیل، چنین سنجشی را رقم می‌زند. در این سنجش همچنین تأثیر بر ثبات منطقه‌ای و منازعه رو به رشد میان سنی‌ها و غیر سنی‌ها و میان اکثریت میانه‌روی سنی و افراطی‌های اسلام‌گرا نیز مشخص می‌شود. تأثیر گذاری بر اعتبار تحریم‌ها، بازدارندگی و محدود سازی آمریکا و تلاش‌های این کشور برای ایجاد یک همکاری نظامی منطقه‌ای نیز مد نظر خواهد بود. این پرونده با عمق و دقت هر چه تمام‌تر باید تهیه شود. |
↧
دولت اوباما هنوز هم برای حمله به سوریه آماده نیست
↧