به گزارش عصر امروز نزدیک به صد روز از آغاز زمامداری حسن روحانی به عنوان رییس جمهور میگذرد، با این حال دولت تدبیر و امید هنوز در ابتدای راه است و ۱۸ میلیون نفری که به روحانی رای دادهاند منتظر عملی شدن وعدههای دولت یازدهم هستند، وعدههایی که حوزههای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را در بر میگیرد و روحانی در رقابتهای انتخاباتی قول داده بود با کلید تدبیر قفلشان را باز کند. اینک پس از ۱۰۰ روز به نظر میرسد قفلهایی که روحانی با کلید مشهورش برایشان خط و نشان کشید سرسختتر از آن هستند که به راحتی گشوده شوند. مذاکرات هستهای در ژنو با ۶ کشور آن طور که گفته میشد پیش نرفت و کارشکنی فرانسویها در آخرین لحظه کار مذاکرات را به وقت اضافه کشاند. محمدجواد ظریف که فرماندهی مذاکرات از سوی ایران را بر عهده دارد فکر همه جا را کرده بود، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا را چنان مسحور کرد که پیرمرد سفر خاورمیانهاش را نیمه کاره رها کرد تا به جمع مذاکره کنندگان ژنو بپیوندد از سوی دیگر انگلیسیها را نیز چنان رام کرد که به گفته شاهدان در تمام مدت مذاکرات بر خلاف انتظار نتانیاهو صدایی از توپ خانه بریتانیا بلند نشد. آلمان که به تازگی از رسوایی شنود ۱۰ ساله صدراعظمش توسط آمریکا مطلع شده بود هم ترجیح داد تا در طول مذاکرات به نفع ایران روزه سکوت بگیرد. روسیه و چین هم ترجیح دادند بیشتر شنونده باشند چرا که به خوبی میدانستند به هر طرف متمایل شوند باید دیر یا زود جواب طرف مقابل را بدهند و بنابر ذات منفعت طلبشان در نهایت به گونهای موضع گرفتند که هیچ کدام از دو طرف را از دست نداده باشند. تنها پاریس بود که ترجیح داد در این میان نقش بد من ماجرا را بازی کند و البته صهیونیستها هم این خوش خدمتی فرانسوی را در سفر رییس جمهور فرانسه به فلسطین اشغالی بیپاسخ نگذاشتند و از مردی که با بیسابقهترین انتقادات درونی مواجه است مانند یک قهرمان ملی استقبال کردند. اما حکایت مشکلات دولت روحانی فراتر از مذاکرات هستهای است و بر خلاف انتظار سرنوشت دولت نه در ژنو که در تهران رقم خواهد خورد. معرفی سه وزیر از سوی حسن روحانی به مجلس و رای نیاوردن هیچکدام از آنان همچنین زمزمههای استیضاح وزاریی که هنوز مدت زیادی از انتصابشان نگذشته نشان از خط و نشان منتقدانی میدهد که دیر یا زود تیغ انتقادات علیه دولت را تیزتر خواهند کرد. روحانی اما برای این موضوع هم راهکاری داشت و استراتژی قدیمی را در پیش گرفت که در واقع تنها راه او هم بود. رییس جمهور با منتقدان داخلیاش صلح کرد تا بتواند پاسخ کارشکنان خارجی را بدهد. غافل از اینکه در همیشه روی یک پاشنه نمیچرخد و بالاخره صدای این منتقدان هم در میآید، در جامعهای دو قطبی که به طور سنتی گروههای سیاسیاش ابتدا به دو دسته راست و چپ و سپس اصولگرا و اصلاح طلب تقسیم میشدند روحانی شعار اعتدالگرایی داد و گفت به هیچ یک از این دو وابسته نیست هرچند در ظاهر امر قرابتش با اصلاح طلبان بیشتر بود و بزرگان اصلاحات هم از او حمایت کرده بودند. کلید دار انتخابات با انتصاب مجید انصاری چهره با نفوذ اصلاح طلبان به عنوان معاون پارلمانی رییس جمهور سعی کرد از جناح چپ دلبری کند و یا حداقل از موج کوبنده انتقادات آنان در آینده بکاهد، انتصاب جعفر میلی منفرد و توفیقی و سپس رضا فرجی دانا به سمت وزارت علوم نیز با همین قصد انجام گرفت. اما اصولگرایان که در دو دولت قبل به عنوان حامیان احمدینژاد در مظان اتهام بودند اینک در جایگاه مطالبه گر قرار گرفتند و مخالفتها را از درون مجلس آغاز کردند. به هر حال اینک مجلس آماده انتقاد شدید علیه دولت است و از سوی دیگر روحانی هم با انتخاب انصاری به عنوان معاون پارلمانی شانس رایزنیهای پشت پرده را از خود گرفته چرا که به گفته منابع آگاه از مجلس مجید انصاری در مدت انتصاب خود به سمت معاونت پارلمانی رییس جمهور نه تنها نتوانسته تعاملی حداقلی با بهارستان نشینان برقرار کند بلکه کار را برای روحانی بدتر هم کرده و با عملکرد ضعیف خود در پارلمان روز به روز بر فاصله میان نمایندگان و دولت افزوده است. به گفته یک نماینده مجلس که نخواست نامش فاش شود رفتار مجید انصاری با نمایندگان به گونهای بوده که باعث دلخوری آنها از دولت را فراهم آورده و اینک بیشتر نمایندگان معتقدند مجید انصاری با نوعی غرور و خود برتربینی با آنان برخورد میکند و به هیچ وجه به دنبال تعامل سازنده با نمایندگان مجلس نیست. به هر حال حسن روحانی اینک توانسته با مشارکت دادن برخی از اصلاح طلبان نزدیک به هاشمی رفسنجانی درون دولت رضایت نسبی اکثر آنان را فراهم کند اما نباید فراموش کرد اصلاح طلبانی که روزگاری شعار عبور از خاتمی را سر دادند بالقوه این استعداد را دارند که در آیندهای شعار عبور از روحانی را نیز سر داده به دنبال مطالبات حداکثری خود دولت را به چالش بکشند کما اینکه از همین حالا هم زمزمههای نارضایتی آنان را میتوان شنید. |
↧
مجید انصاری؛ انتخابی که کار دست حسن روحانی داد!
↧