| به گزارش عصر امروز عیسی سحرخیز که چند ماهی است از زندان آزاد شده در وبسایت روز آنلاین- وابسته به عناصر فراری مقیم پاریس- می‌نویسد: انسان ابتدا که وارد «فیس‌بوک» می‌شود و امکانات آن را می‌بیند، به ویژه شیوه‌های طراحی شده برای ارتباط با یکدیگر، شاد می‌شود که چه محیط دوستانه و صمیمانه‌ای، اما چند روزی که می‌ماند و به این جا و آن جا سر می‌کشد و نظاره‌گر بحث و جدل‌ها می‌شود و جدال‌های قلمی و دشنامهای کلامی را می‌خواند با این پرسش اساسی روبرو می‌شود که بمانم یا بروم؟ برای افرادی چون من که تازه وارد هستند و زندان آنان را به «فضای مجازی» و «شبکه‌های اجتماعی» وارد نکرده، و با محیط سلول‌های انفرادی، اتاق‌های چند نفره و سالن‌های ده‌ها نفره آشنا ساخته، این جار و جنجال‌های خودخواهانه و جنگ و جدل‌های دیگرآزارانه، بسیار شگفت‌انگیز است.انسان به امکانات طراحی شده در «فیس‌بوک» که نگاه می‌کند، همه را خوب و مثبت می‌بیند، از امکان اعلام «پسندیدن(لایک)» یا «ابراز نظر(کامنت)» و در موضوعی شریک شدن و مشارکت کردن. اما وقتی به درون صفحات، وارد می‌شوی، می‌بینی برخی از این «دوستان مجازی» چه «دشمنان حقیقی»ای هستند و انگار در جهان کاری ندارند به جز اینکه به پر و پای هم بپیچند و حال یکدیگر را بگیرند!وی می‌نویسد: در این میان کم نیستند آنهایی که این «پاتوق» گپ و گفت را تبدیل کرده‌اند به «دکان» بحث و جدل و جار و جنجال.سحرخیز با اذعان به اینکه این جماعت کم‌شمار، اما با جنجال بسیار هستند، می‌نویسد: اینان باید بدانند نه چون منی که چند هفته‌ای است در خارج از زندانم و هر لحظه ممکن است به خانه دوم خود بازگردانده شوم، به دلیل «تغییر دولت» یا «طرفدار اصلاحات و شیوه‌های مسالمت‌آمیز» بودن از بند رسته‌ام و نه آنکه برای «تغییر اساسی در حاکمیت» مبارزه می‌کند به این دلیل هنوز در زندان است. |
↧
جنگ زرگری در فضای مجازی را جدی نگیرید!
↧