| به گزارش سرویس سیاسی عصر امروز در حالی که تغییر خاصی در مواضع طرفین مذاکره بعد از وین ۴ و گفتگوهای مستقیم با آمریکا و برخی دیگر از اعضای ۱+۵ اتفاق نیفتاده است تیم مذاکراتی ایران با ابراز خوش‌بینی نسبت به آغاز تدوین پیش‌نویس توافق نهایی وارد مذاکرات وین ۵ شد! بنا بر این گزارش از طرف مقابل نیز، اشتون قبل از آغاز مذاکرات در وین، طی گفتگو با کری در لندن، مواضع و رویکردهای خود را با آمریکا برای دور جدید گفتگوها هماهنگ کرد و تیم آمریکایی ویلیام برنز معاون وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا را نیز به همراه خود در این دور از مذاکرات آورده بود. به گزارش خبرنگار ما بن بست کنونی در مذاکرات و عدم پذیرش حقوق ایران از طرف مقابل، خیلی دور از ذهن نبود اما با این حال، به نظر می‌رسد که می‌توان از سایر ظرفیت ها همانند تحولات عراق در راستای تقویت قدرت مذاکراتی ایران استفاده کرد. به گزارش عصر امروز آنچه می‌تواند بن بست کنونی را بشکند و مذاکرات را از حالت اعلام موضع خارج سازد این است که تیم مذاکره کننده از دیگر ابزارهای قدرت خود نیز بصورت هوشمندانه و هدایت‌شده در راستای تقویت قدرت مذاکراتی خود استفاده نماید. مدیریت صحیح و هوشمندانه از مخالفت های داخلی با بحث توافقنامه موفقت ژنو و وضعیت فعلی عراق می‌تواند هم زمان و هم ظرفیت جدی به ایران ارائه دهد تا فشار کنونی غرب علیه ایران را بشکند. متاسفانه عملکرد تیم مذاکراتی تا بحال به گونه‌ای بوده است که افزایش قدرت داخلی، منطقه‌ای و یا اقتدار منطقه‌ای ایران را در تضاد با سیاست مذاکراتی کنونی می‌نگرد. شاهد این امر مواضع رئیس جمهور در این رابطه است که مخالفان توافقنامه موقت را بیسواد خطاب کردن و یا چنین ابراز داشته است که کسی که می‌خواهد با دنیا تعامل داشته باشد نباید صدای خود را بلند کند!، یا تاخیر ایشان در تبریک پیروزی اسد در انتخابات ریاست جمهوری و ... . با این حال این دوره از مذاکرات با حواشی خاص و عجیب دیگری نیز همراه شد، در این خصوص برخی منابع غربی به ارزیابی ای اشاره می‌کنند که برای اولین بار توسط دولت جمهوری اسلامی! میزان فاصله زمانی با بمب اتمی احتمالی (گریز هسته‌ای) را تخمین زده است که مدتی بیش از دو سال را مد نظر دارد! و تلاش نموده که ارزیابی کشورهای غربی در این باره که ایران در آستانه دستیابی به سلاح واقعی در کمتر از دو ماه است را ابطال نماید! اگرچه این ارزیابی با واکنش فوری کشورهای غربی مواجه شده است اما این نوع اقدامات بیشتر بیانگر پذیرش مرجعیت مفهوم غیرحقوقی و بی‌اساس فرار هسته‌ای است. چرا که این مفهوم اساسا امنیتی و سیاسی است و ساخته و پرداخته سرویس‌های امنیتی می‌باشد و هیچ‌گونه واقعیت خارجی ندارد و اینکه این مفهوم مبنای فنی توافق هسته ای ژنو قرار گرفته اقدامی برخلاف توصیه حقوق‌دانان می‌باشد. ارائه اینگونه ارزیابی‌ها نیز صرفا تقویت اینگونه ایده‌ها می‌باشد. |  |
↧
وین ۵ ؛ باز زیاده خواهی طرف مقابل، باز بن بست مذاکرات!
↧